Afgelegde afstand: 104 km (ahum...maar niet per fiets...)
Totaal afgelegd: 594 km
Hee! Wat is dat nu? Zitten jullie alweer in een taxi? Wat zijn jullie nou nou feitelijk aan het doen? Bezig met een fietstocht van Spanje naar Nederland, of zijn jullie bezig de Spaanse dienstverlening op het gebied van personenvervoer te testen?
Nou, dat zit zo: we vertrokken goedgemutst uit Hotel El Molino de la Hiedra (bekijk even onze foto op hun Facebook-pagina trouwens...), maar ook met enige vrees voor de te verwachten beklimmingen én weersomstandigheden, want fraai kon je de vooruitzichten allemaal niet noemen. De hoogtegrafiek van de af te leggen route toonde ons namelijk een kleine 75km aan langzaam stijgend wegdek en of dat nog niet erg genoeg was, was de weersverwachting ronduit slecht, met veel aqua en harde wind. Want om de een of andere reden vinden de weergoden het nodig om jullie in Nederland in zomerse omstandigheden te laten verkeren, en ons, noeste fietsarbeiders, te laten verrekken in koud, nat hondenweer.
De eerste 20km verreden we echter in bewolkte, maar droge omstandigheden en ook met de route zélf viel het vooralsnog alleszins mee; redelijk vlak en windje schuin achter. So far so good, tot Mar bij genoemde kilometer 20 constateerde dat er een lichte slag in mijn achterwiel zat. Dat wijst op een gebroken of slappe spaak, wisten wij fietsexperts, dus wij voor de 2e keer in 7 dagen weer aan het googelen naar een "tienda de bici", teneinde een professional maar weer eens naar mijn fiets te laten kijken. Nou zitten we hier werkelijk in niemandsland, en dus bracht Google geen uitkomst, maar wel een passerend mannetje met hond, die ons wist te melden, dat 7km verderop in het ongetwijfeld prachtige plaatsje Tauste, een fietsenmaker zat. Dus op en hoop en zegen maar voorzichtig verder fietsen, langs een kaarsrechte, verlaten weg.
Klik op een foto voor de vergroting
Eenmaal in Tauste aangekomen, wat helemaal niet zo fraai was trouwens, vonden we na wat rondvragen uiteindelijk de plaatselijke mecanicien, die naast sleutelen aan ouwe zooi, scooters, motors en landbouwwerktuigen, ook nog wat met fietsen deed. Toevalligerwijs was 'ie nog voor z'n werkplaatsje wat aan het rommelen, ondanks dat het vandaag weer eens een feestdag was (althans in dit durp) en hij eigenlijk gesloten was. Maar onze betraande hulpbehoevende ogen deden hun werk, en alras hing mijn fiets dan toch in de beugels voor nadere inspectie.
En het euvel had 'ie razendsnel gevonden; niet een spaak was kapot, maar het bevestigingspunt waarin de spaak vastzit op de wielnaaf zélf, was compleet afgebroken. Nou is het zo, dat onze fietsen beschikken over een vrij speciale wielnaaf, namelijk een Rohloff. Het unieke van een dergelijke naaf is, dat de versnelling ín de naaf zit, en je dus geen derailleur hebt. Voordeel: je kan tijdens het trappen gewoon schakelen, je hoeft je benen dus niet stil te houden. En dat fietst fantastisch, vooral heuveltop verlies je geen gang als je terugschakelt. En dat gebeurt ons nogal eens. Zowel gang verliezen als terugschakelen trouwens.
Afijn, lang verhaal kort: de bevestiging van de spaak zit in de naaf, dat is niet te repareren, die naaf is hier in Spanje niet verkrijgbaar, noch zijn er hier fietsenmakers die er verder wat mee kunnen én fietsen met een wiel waarin een spaak ontbreekt gaat je zeer snel een krom wiel opleveren, wat ook verder dus geen optie is.
Dus de trieste constatering is, lieve lezertjes, dat onze fietstocht alweer ten einde is. De hele exercitie bleek sowieso al niet onder een goed gesternte plaats te vinden; eerst vlak voor aanvang een longvliesontsteking, Mar haar giga inzinking op dag 2, een lekke band, op m'n bek gegaan tijdens een woeste selfie-actie, koud, nat weer en nou die naaf....en dat allemaal in minder dan een week. Wij hebben ook altijd pech!
Op dit moment zitten we dus in het geplande hotel in het prachtige en pittoreske Sos del Rey Católico. Plan is nu, om ons morgen wederom met een taxi naar Pamplona te laten vervoeren, daar te overnachten, de dag erop een grote auto te huren, die fietsen achterin te flikkeren, onze 2 gereserveerde hotelreserveringen in San Sebastian op te souperen, daarna terug te rijden naar Javea, daar nog een weekje te gaan zitten en dan twee weken vroeger dan gepland...uh...tja... weer aan het werk te gaan...
Dus mensen: bedankt voor jullie leuke, lieve reacties en jullie belangstelling. We hebben jullie weer een weekje kunnen vermaken met onze ellende, hopen wij. We zijn nu al voorzichtig aan het overdenken, of we het volgend jaar misschien nog eens proberen...
Adios!
