Afgelegde afstand: 101 km
Totaal afgelegd: 490 km
Was wel even een pittig dagje vandaag, lieve lezertjes! Ik weet niet wat jullie gedaan hebben maar waarschijnlijk niet zo afgezien als dat wij vandaag gedaan hebben. Hoewel; het was halen en brengen vandaag. We begonnen de rit pas laat om half 10, omdat de hoteleigenaar te beroerd was om een beetje op tijd op te staan. Dus ontbijt was er pas vanaf half 9, waardoor we ook pas half 10 vertrokken.
De eerste 20 km waren Daroca uit en dan in een lange klim de heuvels in, dus dat was gelijk de bovenbeentjes in de brand en de zweetdruppeltjes alweer in dikke droppen op het gepijnigde gezicht.
Maar toen mensen, maar toen! Eenmaal boven gekomen zijn we, serieus waar, een kilometer of 40(!) heuvelafwaarts gegaan in één gigantisch langzame afdaling. Ook het windje zat redelijk goed in de rug, dus met een gangetje van 35km p/uur rosten we in het grootste verzet naar beneden, onderwijl in ongeloof tegen elkaar roepend "gekkenhuis!", maar ook "dit gaat ons opbreken!"
En dat bleek. Hoewel ze ons de langste afdaling die we ooit hebben meegemaakt niet meer afpakken.
Maar na die prachtige en heerlijke 40km was het over en uit met de pret, en gingen we in een hele lange geleidelijke klim een kilometer of 20 omhoog en daarna was het op en neer. Halen en brengen. Met zo nu en dan wind schuin tegen en.... een spatje regen. Jahaa, regen ja! Zit je in Spanje, is het verdomme in Nederland opeens prachtig weer en is het hier best wel fris, bewolkt met zo nu en dan een droppel regen. Wij hebben ook altijd pech.
Klik op een foto voor de vergroting
Aan het eind van de rit waren we al met al best wel redelijk afgekarnd. Dus snel naar het hotel. Maar toen Google Maps ons meldde "u heeft uw bestemming bereikt" stonden we dus op een zandweggetje, midden tussen de lege akkers, met geen gebouw of mens in de wijde omtrek te zien. Gelukkig zagen we nog wel een boertje zonder gebit, van wie we na enkele malen herhalen begrepen dat we nog een eindje verder moesten afdalen naar de rivier. Die spaanse lessen werpen steeds meer vruchten af. Zonder een woordje spaans wordt het lastig hier. Er is werkelijk niemand die een woordje over de grens spreekt.
En vlak voor er een flinke regenbui losbarstte bereikten we het, op het oog verlaten, hotel. We rammelden nog eens aan wat deuren, maar niets. Ik wilde net gaan zeggen dat we ook altijd pech hebben, toen er toch een deur openging en de Spaanse look-a-like van Jeff Goldblum opendeed en ons alsnog hartelijk welkom heette. We zijn de enige gasten, zo blijkt.
Jeff woont hier met zijn broer en zijn moeder, heel afgelegen in een een oude watermolen die ze hebben omgebouwd tot hotelletje. Heel hoog Adams Family gehalte. Maar wel reuze aardig; bier en chips (pinda's had 'ie niet) stonden al snel op tafel en daarna regelde hij zelfs de taxi en een restaurant voor ons, want verder valt hier vanavond niks te nuttigen. Of we moesten met de pot mee eten met de Adams Family. Uh...no gracias.
Morgen weer verder naar Sos del Rey Católico (schitterende plaatsnaam!). Wordt wel een slijtageslag; eerste 10km naar beneden, dan 75 omhoog in allerlei verschillende stijgingspercentages. De laatste 5km gaan dan weer naar beneden. Wordt niet fijn! Hasta mañana!
A ROOM WITH A VIEW
Elke dag een foto van ons hotel, onze kamer en het uitzicht.
Vandaag vanuit kamer...uh...oh, de kamers hebben hier geen nummer...tja...
Anyway: Hotel El Molino de la Hiedra in Albeta!
